Het winkeltje is maar een paar uur per dag open, en de dingen die ze er verkopen zijn van glas of iets dergelijks, ook kun je er een patatje of een ijsje kopen, het is hier echt een toeristisch plekje, want er staan fietsen die je kunt huren, en het geld kun je in een melkbus doen.
Vanmorgen kwam er een groep mensen van het veerbootje af, en die stapten allemaal in een wagen omkleed met plastic met een tractor ervoor, zeker voor een rondrit over het eiland.
Wij zitten hier wat in de boot te wachten tot het ophoud met regenen.
Oude Boerderij opgetrokken in natuursteen.
Eindelijk tegen halftwee houd het op met regenen, en breekt de zo'n door de wolken, en vlug gaan we onze fietsen van stal halen en die staan al te trappelen van ongeduld.
We krijgen er al wat handigheid in om ze via de punt van de boot op de steiger te krijgen, maar voorzichtigheid is geboden want het kan je zomaar ontkomen en dan ligt één van ons met fiets en al in het majum.
Ik zet het zaakje op de steiger weer in elkaar, en dan gaan we het eiland verkennen, het is groter dan ik dacht, en er boeren hier nog best veel mensen zo aan de boerderijen is te zien, het koren is van het land, maar de mais moet nog wat doorgroeien denk ik, want het staat nog overal in de plaatsen waar we tot nu toe geweest zijn.
Het dorp is klein, en we volgen eerst een pad dat na de kerk overgaat van asfalt in een landweggetje met split en andere verhardingsmiddelen, zoals puin.
Dat lijkt ons niet goed toe en we keren om en fietsen naar een bord waar op staat "klinsende" en dat weggetje ziet er ook al niet zo florisant uit, maar we proberen het toch maar.
Als we ongeveer een kilometer verder zijn ontdekken we dat dit het pad is naar de fiskerhuske's en dat komt ergens vlak bij de haven uit.
Wanneer we bij een bocht in het pad komen roept Aafke dat er bramen langs de kant staan en ja hoor het zijn weer hele dikke en rijpe bramen.
Nadat we onze buikje's hebben rondgegeten gaan we weer verder, tot we weer op de asfaltweg uitkomen en fietsen we daarna maar weer richting dorp.
In het dorp aangekomen nemen we de grunroute, en die gaat na een meertje te zijn gepasseerd helemaal langs de zeekant terug.
Onderweg jagen we met onze fietsen, en ons gepraat, een hele grote groep ganzen op die zich hier aan het volproppen waren met gras.
Als we dan bijna bij het einde zijn van het meertje, wat bestaat uit schorren en slik stop het pad plotseling, we kunnen wel verder, maar dan te voet en niet met de fiets.
Terwijl we om ons heen staan te kijken zie ik opeens een gans voor dood langs de boomwal liggen, ik ga er naar toe, en dan blijkt het beest nog te leven, en ik vermoed dat hij bij het opvliegen van daarstraks in de boomwal is terecht gekomen en daardoor iets met z'n vleugels heeft.
Wat doen we hiermee, zo vraag ik aan Aafke en die zegt "mooi laten liggen" nou dat vind ik niet echt een goed antwoord, maar wat moeten we dan?.
Ik zou hem natuurlijk de nek om kunnen draaien, maar daar heb ik in mijn diensttijd slechte ervaringen mee opgedaan, en daar begin ik dus maar niet aan.
Ik leg het arme beest wat in een betere houding neer, en zet hem nog even voor het nageslacht op de foto, en dan wens ik hem sterkte toe, en stappen we weer op onze vervoermiddelen en peddelen we maar weer terug richting dorp.
Halverwege begint het ook nog eens te regenen, en er is hier geen beschutting te vinden en dus zetten we de sokken erin om bij de dichtstbijzijnde boomwal te schuilen.
Dat lukt aardig, maar als het weer wat lichter word fietsen we maar weer verder richting dorp zodat we ergens onderdak kunnen staan, we staan een tijdje in een boerenschuur te schuilen, met een hond die ons nauwlettend in de gaten houd het is een soort Drentse Patrijs en die zijn over het algemeen niet erg bijterig en we doen net of zien we hem niet.
Ik heb het zo langzamerhand wel gezien, en als het iets minder gaat regenen sprint ik richting haven, Aafke roept me nog wat na, maar ik ga linia recta richting haven.
Wanneer ik bij het havenkantoor ben en afstap is Aafke in geen velden of wegen te zien, pas een kwartier later zie ik haar de bocht om komen fietsen en als ze dan afstapt en ik haar vraag waar bleef je nou toch, zegt ze "we zouden toch koffiedrinken bij die paardenstal."
Nou daar had ik niet weer zo gauw aan gedacht, en om daar nu nog weer naar toe te fietsen lijkt me geen strak plan want mijn batterij is ook bijna leeg, dus dat word hem niet.
Aafke spoelt met de daar aanwezige waterslang de fietsen schoon want die zitten onder de modder.
We kijken nog even bij het winkeltje, of er nog iets van onze gading bijzit, maar we zien niets speciaals meer, en gaan naar de boot waar we onze fietsen weer via de punt op de boot zetten.
Aafke gaat ze nog even inspecteren op achtergebleven modderresten, en als ze daar mee klaar is ga ik nog even een aantal reparatie's doen, zoals de voorrem bijstellen van Aafke haar fiets en ook de ophangsteun voor het mandje zet ik beter vast, want dat ding heeft nogal wat te houden als het wegdek niet zo vlak is, en door al dat gedender gaat de steun dan draaien en naar beneden zakken.
Wanneer alles weer spik en span is, en alles weer vastzit brengen we de fietsen weer naar hun plekje in de stuurboord achterhut.
Dan is het tijd voor een borrel of in dit geval een biertje, en gaat Aafke met het eten bezig het word deze keer boerenkool uit een zakje, ook wel wonderstampot genoemd en het zal mij benieuwen hoe het deze keer smaakt.
.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten