Naar de Dokter

Na een uur zoeken om een houding die de minste pijn geeft, val ik om een uur of halftwee in slaap en word niet eerder weer wakker dan vanmorgen halfacht. We gaan er om kwart voor acht uit omdat we om 09:10 bij de dokter moeten zijn en dus kunnen we rustig aan doen.
Om 10 voor negen zitten we in de auto, en ik typ het adres in de TomTom, en dan gaan we op pad.
Door een aantal nieuwe minirotondes stuurt de TomTom ons het bos in, en komen we weer op dezelfde plaats uit waar we wegkwamen.
We proberen het nog maar een keer, en dan gaat het wel goed, om negen uur parkeren we de auto en gaan op zoek naar Botniasteeg 20. Ik ben alvast die kant uitgelopen en Aafke komt even later ook.
We doen ons best, maar vinden de dokterspost niet, dus vragen we maar iemand en die zegt dat we er vlakbij staan, nou dat is mazzel hebben!.
Het is trouwens geen wonder dat we het niet konden vinden, want we moeten eerst door een nauw steegje, en komen dan bij drie deuren waar niets op staat dus nemen we de middelste maar, en dat is een goede gok want we komen nu bij de receptie.
Het lopen doet mij erg veel pijn, en ik ga snel in de wachtkamer zitten, hè hè dat is beter zeg.
We praten wat met de andere patiënten over onze zoektocht, en zij zeggen dat dit een noodoplossing is en dat er een nieuw gezondheidscentrum word gebouwd aan de van Saxenlaan.
Al snel ben ik aan de beurt, want uit een luidspreker klinkt een stem die zegt Dhr:Hiemstra spreekkamer beneden.
We komen weer in het halletje, maar op geen enkele deur staat spreekkamer, maar al gauw komt er iemand  een deur uit, en dat blijkt de Dokter te zijn.
Na eerst te hebben uitgelegd wat er aan de hand is gaat ze mij onderzoeken, en komt al snel met de conclusie dat dit inderdaad een zenuwbeklemming is (een nekhernia dus) de pijnlijke arm, en schouder zijn overbelaste spieren (tennisarm) .
Na nog wat vragen over de door mij gebruikte medicijnen schrijft ze mij Tramadol voor, dit middel kan ik wel verdragen zegt ze in tegenstelling van Ubiproven, Duclofenac, en Naproxen.
Ook zou ik een bezoek kunnen brengen aan de Fisiotherapeut, wellicht kan die wat verlichting geven
van de spierpijn. Als ik de spreekkamer verlaat en bij de balie me omdraai ga ik ook nog bijna door mijn rug.
Dan rijden we eerst even naar J en M, maar daar is niemand thuis, en dus gaan we op zoek naar de Fisiotherapeut die blijkt ook al niet gemakkelijk te vinden en moeten we iemand vragen, die blijkt ook onder behandeling te zijn en zegt dat we eerst telefonisch contact op moeten nemen voor een afspraak en dus brengt Aafke mij maar naar de boot.
Ik neem gelijk maar een capsule, en dan maar afwachten wat voor resultaat die geeft. Twee uur later is het nu, maar ik heb nu eigenlijk meer pijn dan wanneer ik paracetamol gebruik, en ik zit er over te denken om die er maar tussendoor te nemen.
Na nog een uur te hebben gewacht, neem ik er twee paracetamol bij, en dat werkt.
Ik voel mijn arm nog wel maar wel een stuk minder als vanmorgen, het beroerde is dat ik helemaal niets kan doen, en de hele dag TV kijken hangt je ook gauw de strot uit, dus ga ik ons reisschema nog maar eens bekijken, het weer is de grootste boosdoener want waar we ook heen gaan de eerste week blijft het wisselvallig met regen en motregen en de temperatuur is ook klote.
Toch denk ik dat de beste optie voor ons allemaal het wad over is naar Texel, dan terug naar Den
Oever en vervolgens het IJsselmeer op en dan via Medemblik, Enkhuizen, en na Amsterdam de staande mastroute naar Het Deltagebied van Zeeland.
Ik ben één keer in Zeeland geweest maar dat was met de auto z'on 40 jaar terug, dus dat word wel eens tijd om er nog eens te gaan kijken maar dan vanaf het water.
We kunnen dan de reis verder voortzetten langs de Belgische kust, en dan oversteken naar Engeland.
Daar zijn ter hoogte van Calais twee plaatsen die goed zijn aan te lopen n.l Dover en Ramsgate, of wat ook kan de rivier de Theems op naar hartje Londen.
Na Londen hoppen we eventueel naar Harwich, of naar Ipswich via Woolverstone marine, en als afsluiter Lowestoft.
Vanaf Lowestoft steken we dan weer over naar Ijmuiden of Scheveningen en kunnen dan richting Den Helder varen om vervolgens buitenom via Vlieland weer naar Harlingen te gaan.
Ja op papier stelt het niets voor,
 maar het moet wel kunnen, natuurlijk kunnen John en Marina redelijk met de boot omgaan en dan zijn Aafke en Franske er ook nog, bovendien heeft Franske veel opgestoken bij de zeezeilers van
Marken en mag nu al les gaan geven aan beginners.
Het enige probleem ben ikzelf, als die nek niet snel beter word dan is het voor mij geen vakantietocht maar meer een overlevingstocht.
Vanavond gaan we na overleg met elkaar, beslissen wat we gaan doen, want er heeft zich ondertussen nog een probleem voorgedaan waar ik hier nu nog niets over kwijt wil.