Naar de Paardedagen in Driezum

Het is vrijdag, en we gaan voor de afwisseling maar eens wat anders doen dan klussen, we gaan naar de paardedagen in Driesum -Wouterswoude, het ligt in de bedoeling om er om tien uur te zijn maar dat word tegen twaalfen dat we er zijn.
Voor we weggaan vraagt Aafke of we ook paraplu's en regenkleding mee moeten nemen, waarop ik antwoord van nee, want volgens mij blijft het droog maar er kan een buitje vallen.
Als we Leeuwarden uitrijden begint het te miezeren en even later word het toch wel meer dan een buitje.

We besluiten om maar nieuwe paraplu's te kopen in Veenwouden want dat ligt op de route, even later parkeer ik de auto bij het winkelcentrum en gaat Aafke op jacht naar de tegen de regens.

Ze komt met niets terug, want er zijn hier geen winkels die dat verkopen dus gaan we naar De Westereen en daar slagen we wel, dus nu op naar Driesum.
Na de auto te hebben geparkeerd kijk ik of van onze meegebrachte fietsen de accu's wel vol zijn nadat ik de batterijen heb gecontroleerd blijken ze allebeide leeg te zijn
dat is ff balen, nu moeten we alles lopen en daar word ik niet blij van, maar misschien is het wel ff goed om de wrakke knieén wat los te maken en ook de stijve heupen kunnen wel wat beweging hebben.
Dus de paraplu's op en naar het feestterrein, waar de start is en ook hindernis nr:1.
Wanneer we daar aankomen komt ook net de Burgemeester er aan in een koets met paarden er voor, en die gaat een toespraak houden.
De Burgervader blijkt een zeezeiler te zijn, maar ook de paardensport heeft zijn belangstelling en dit is toevallig de 25 ste keer dat de paardedagen worden gehouden en het is uniek, dat dit allemaal tot stand word gebracht door vrijwilligers.
Er zijn dit jaar 134 inschrijvingen en er komen er zelfs aanspanningen uit België.

Het miezert nog steeds, en de paraplu's zijn hun geld meer dan waard, en zo lopen we van de ene naar de andere hindernis.

Het is zoals altijd weer spectaculair om de paarden en pony's de hindernissen te zien nemen vooral de kittige Hackneypaardje's zijn schitterend om te zien, we genieten dan ook met volle teugen van dit samenspel tussen mens en dier.

Om van hindernis 3 naar 4 te komen moeten ook wij een hindernis nemen, want de centrale as, de vierbaansweg komt dwars door Damwoude te lopen en gaat I.v.m. geluidsoverlast onder de voorweg door, en er is een gat gegraven van wel 15 meter diep waar het diepste punt dan komt.

Hierdoor moeten wij een heel eind omlopen ik denk wel 2 x 500 meter.

Ook moeten we er op de terugweg weer langs, maar daarna gaan we naar de auto en doen de rest van de hindernissen maar met onze vierwieler.

Omdat ik hier vele jaren heb gewerkt, ken ik hier erg veel mensen en komen we regelmatig bekenden tegen waar we dan ook weer een poosje mee staan te praten over die goede oude tijd.

Ook komen we Jan Pieter  den Hartogh tegen en die nodigd ons uit om s'avonds langs te komen voor een biertje.

   Bij Jan Pieter aan het bier tijdens de paardedagen in Driesum- Wouterswoude.

Het is op het laatst al halfzeven, en tijd voor een hapje en een ijsje, na dat te hebben weggewerkt gaan we naar Jan Pieter zijn huis toe, maar er is zoveel veranderd in dit dorp dat ik de Tom Tom moet gebruiken om de Singel te vinden.

Eenmaal aangekomen worden we met open armen ontvangen, en het bier is heerlijk op temperatuur

we vervelen ons geen moment met de Driesumers, de Amelanders, en de paardemensen uit Nijkerk.

De broer van J. P. Wim laat me de werkplaats, en het museum zien en ik moet zeggen dat J.P. het aardig voor elkaar heeft hier, samen met zijn zoon Gerrit die hier als ZZPer een werkplaats heeft.

Ook heeft hij in de loop der tijd veel dingen verzameld die nog goed te gebruiken zijn.

Ook de loods die hij met behulp van vrienden gebouwd heeft is zwaar uitgevoerd en dat mag ook wel als je ziet wat er allemaal op de zolderverdieping ligt.

Hij heeft er zelfs een loopkat in die een ton aan gewicht kan tillen.

Ook heeft hij veel ruimte om het huis, doordat hij een aantal keren er een stuk bij heeft gekocht toen dat te koop kwam.

Om halftwaalf nemen we afscheid van onze vrienden en zijn om halfeen s'nachts weer in Franeker.