Het gaat zoals het wel vaker gaat allemaal net goed, we moeten weer bij één van de palen langs en daardoor moeten de nog hangend stootwillen z.s.m van de zijkant van de boot af, Aafke is er snel bij en wipt ze één voor één over de relingdraad in het gangboord.
Ik zwaai de boot in de goede richting en daar gaan we na twee dagen en drie nachten Marstal verlaten, met bestemming Svendborg.
Langzaam keutelen we de haven uit en als Aafke de landvasten en fenders heeft opgeruimd rollen we de Genua af en zo zeilen we met halve wind tussen de boeien door, die hier het vaarwater markeren, het is een gegraven kanaal en het is op 3,6 meter diepte gebaggerd.
Even verder maakt het kanaal een haakse bocht en hebben we de wind van achteren, en na een paar mijl gaat het weer Bakboord uit en moeten we een gijp maken.
Het hele traject naar Svendborg is 18 mijl en we komen veel schepen tegen, maar slechts een paar die dezelfde route hebben genomen, en dat ligt hem waarschijnlijk aan het feit dat er hier een behoorlijke stroming staat van zo nu en dan drie knopen.
Als we bij de haven zijn gekomen die ik in gedachten had en die ik ook als eindpunt in de kaart heb gezet, blijkt die nadat we de haven nog maar net binnen zijn gevaren te klein voor ons te zijn en mensen die daar met hun motorboot aan de wal liggen maken ons er op attent dat we hier niets te zoeken hebben, ik kom er dan ook met moeite weer weg want het water is hier nogal onstuimig vanwege de stroming die hier natuurlijk te hoop loopt.
We proberen het even later bij de andere ingang van de haven die meer aan de Oostkant ligt, maar als ik vlak bij de ingang ben ga ik toch maar weer terug want het stroomt hier onhurig
Gelukkig komen we de haveningang zonder problemen weer uit, en varen verder door, ik had op de kaart ook een haven gezien die meer Noordelijker lag en daar gaan we nu maar op af.
Dit lijkt beter, want dit water is een stuk rustiger, en even verderop zie ik de jachthaven en we meren na goed te hebben rondgekeken af aan een drijvende steiger, het is wel lagerwal maar dat zien we wel als we weer weggaan.
We nemen eerst maar even een blonde rakker van 8 % en dat had ik beter niet kunnen doen merk ik later als we een wandeling door de stad maken om er een prepaidcard kaartje voor de IPad te kopen.
Eerst maar eens naar het havenkantoor, daar aangekomen moeten we via een automaat betalen en ook moeten we een soort creditkaartje nemen van 50 kronen met een tegoed erop van 30 kronen, die je kunt gebruiken voor water en elektriciteit, gebruik je dat niet dan krijg je het bij vertrek weer terug.
Dan gaan we nadat Aafke de sticker van het havengeld op de preekstoel van de boot heeft geplakt richting winkelstraat, al bij de eerste splitsing zie ik een winkel met het logo van TDC staan en we lopen er naar toe.
In de winkel trek ik eerst een nummertje zodat je kunt zien wanneer je aan de beurt bent, na een kwartier word ik geholpen door een van de twee medewerkers en redelijk snel komen we er uit dat ik een prepaidcard kaartje kan nemen van 7 dagen en 2 GByte dataverkeer en daarna kan ik het steeds opwaarderen met mijn creditcard.
Aafke wil nog even een verjaardagskaart kopen voor Jan van Jelle en die óók z.s.m op de bus doen en ook dat lukt allemaal.
We slenteren nog wat door de stad, en nemen ook even een heerlijk Softijsje, die net als de vorige in Marstal in een heel klein hoorntje komt met een joekel van een toren er bovenop, je moet goed je best doen met slikken want anders flikkert het hele zaakje er af.
We gaan er maar even bij zitten en na het apparaat heelhuids naar binnen te hebben gewerkt, gaan we weer richting boot.
Op de boot aangekomen probeer ik meteen het kaartje uit, maar het lukt mij in eerste instantie niet om het aan de praat te krijgen, maar even later heb ik het toch voor elkaar, ik moest eerst een voucher
activeren en daarna liep het als een trein.
Na het eten wat weer door Aafke is klaargestoomd ( zuurkool met aardappelen en rookworst ) kijk ik voor het eerst weer eens het journaal, en zie dat er met de ellende in de wereld nog niets veranderd is.
Opeens gaat mijn telefoon af, en houd er net mee op als ik hem opneem, ik zeg tegen Aafke of zij het nummer ook herkent, maar dan gaat Aafke haar telefoon opeens en het blijkt Ietie te zijn, ze praten een hele poos met elkaar, en zo weten we ook weer even wat er allemaal bij hun en ons is gebeurt de laatste tijd.
Ondertussen is het alweer na negenen en ik stop er mee, want het theewater kookt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten